Τι δείχνουν τα ευρήματα των επιστημόνων για τον πλανήτη που αναζητούσαν επί δεκαετίες και τον γνώριζαν οι λαοί της Μεσοποταμίας.
Ο Νιμπίρου εκτιμάται ότι έχει 2 έως 4 φορές την ακτίνα της Γης και περίπου δέκα φορές τη μάζα της. Image: Supplied
v
ΑΠΟ ΤΙΣ αντιληπτές διαταραχές των τροχιών ορισμένων Μεταποσειδώνιων Αντικειμένων, οι αστρονόμοι είναι πλέον σίγουροι ότι ένας μυστηριώδης ένατος πλανήτης κρύβεται στα άκρα του ηλιακού συστήματος!
Στην πραγματικότητα πρόκειται για τον περιβόητο πλανήτη Χ ή αλλιώς τον Νιμπίρου που ανέφεραν οι Σουμέριοι πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια.
Οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα είναι οι εξής: Ερμής, Αφροδίτη, Γη (με τη Σελήνη), Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας.
Ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας έχασε την ιδιότητα του πλανήτη το 2006 από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση.
Ανάλογα με το πώς τους μετράει κανείς, το ηλιακό μας σύστημα έχει οκτώ ή εννέα πλανήτες και ο Νιμπίρου των Βαβυλωνίων θεωρείται ένατος ή δέκατος.
Σώζεται ωστόσο μια Σουμεριακή πινακίδα που δείχνει έντεκα πλανήτες να περιστρέφονται πέριξ του Ήλιου! ν
Η σουμεριακή αυτή πινακίδα που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο δείχνει έντεκα πλανήτες γύρω από τον Ήλιο. Ακόμη και αν προσθέσουμε στους οκτώ πλανήτες τη Σελήνη και τον Πλούτωνα, έχουμε πάλι έναν πλανήτη που περισσεύει. Image: Supplied ν
Ο πολιτισμός των Σουμερίων εμφανίστηκε γύρω στο 4500-4000 π.Χ. στη νότια Μεσοποταμία και είναι μια από τις πρώτες κοινωνίες στον κόσμο, με μεγάλα αστικά κέντρα όπως η η Ουρούκ, η Ουρ και η Εριντού. Σύμφωνα με τον θρύλο, οι πόλεις αυτές ανυψώθηκαν εν μία νυκτί.
Οι Σουμέριοι είχαν μια άποψη και μια γνώση για το ηλιακό σύστημα που ακόμη και σήμερα προκαλεί έκπληξη στους επιστημονικούς κύκλους και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς. Επίσης παραμένει άγνωστο το πώς κατάφεραν να προσδιορίσουν σωστά τη θέση κάθε πλανήτη στο Ηλιακό Σύστημα, ακόμη και το μέγεθός του.
Στην πραγματικότητα, γνώριζαν όλους τους πλανήτες στους οποίους είχαν δώσει τα εξής ονόματα: Mummu (Ερμής), Lahamu (Αφροδίτη), Enuma (Γη),Nanna (Σελήνη), Lahmu (Άρης), Tiamat (ο αρχαίος πλανήτης που καταστράφηκε και μετατράπηκε στη ζώνη των αστεροειδών), Kinshar (Δίας), Anshar (Κρόνος), Anu (Ουρανός), Ea (Ποσειδώνας) και Gaga (Πλούτωνας).
Ο ενδέκατος πλανήτης ήταν ο Νιμπίρου. Στην ακκαδική γλώσσα Νιμπίρου σημαίνει “διέλευση” και “διάβαση” και θεωρείτο έδρα του υπέρτατου θεού των Βαβυλωνίων, του Μαρντούκ.
Ένα βαβυλωνιακό χρονικό, το Enûma Eliš, αναφέρει:
«Ο Νιμπίρου είναι το αστέρι [του Μαρντούκ], το οποίο έκανε να εμφανιστεί στους ουρανούς… [130-131] Για τα αστέρια του ουρανού, ας χαράξει αυτός [ο Νιμπίρου] την πορεία τους· ας ποιμάνει όλους τους θεούς σαν πρόβατα…»
Ο Νιμπίρου περιγράφεται λεπτομερέστερα σε μια άλλη σφηνοειδή επιγραφή:
«Ο Νιμπίρου λέγεται ότι κατέχει τα περάσματα του ουρανού και της γης, επειδή όλοι πάνω και κάτω ρωτούν τον Νιμπίρου όταν δεν μπορούν να βρουν το πέρασμα. Ο Νιμπίρου είναι το άστρο του Μαρντούκ που οι θεοί στον ουρανό έκαναν ορατό. Ο Νιμπίρου στέκεται ως στύλος στο σημείο καμπής…»
ν
v
Για τους Σουμέριους ο Νιμπίρου δεν ήταν καλός οιωνός. Η εμφάνισή του προμήνυε καταστροφή και αναταραχή. Οι Αιγύπτιοι τον φοβόντουσαν ως τον καταστροφέα και αυτό πέρασε και στα βιβλικά κείμενα που τον περιγράφουν ως «το άστρο της αψιθιάς». Μάλιστα υπήρχε η πίστη ότι μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη, με μοιραία για εμάς αποτελέσματα.
Ας έρθουμε, όμως, στο σήμερα.
Μια διεθνής ομάδα από την Ταϊβάν, την Ιαπωνία και την Αυστραλία χρησιμοποίησε δεδομένα 40 ετών από δύο διαστημικούς ανιχνευτές για να εντοπίσει τα σημάδια που πιστεύει ότι είναι ενδεικτικά της ύπαρξης αυτού του μακρινού πλανήτη που κινείται γύρω από τον ήλιο μας.
Ο Πλανήτης Εννέα (ή Πλανήτης Χ, όπως τον αποκαλεί η NASA) εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως πραγματική πιθανότητα το 2014, όταν δύο αστρονόμοι από το Calteck (California Institute of Technology) παρουσίασαν στοιχεία για μια μεγάλη βαρυτική δύναμη πολύ πέρα από τον Ποσειδώνα.
Τώρα, μια νέα μελέτη έχει περιορίσει τον κατάλογο των 13 υποψηφίων σε ένα μόνο πιθανό oυράνιο σώμα που κινείται αργά γύρω από τον ήλιο μας, σε απόσταση περίπου 75 δισεκατομμυρίων έως 100 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. ν
Ο Πλανήτης Εννέα είναι ένας υποθετικός, ογκώδης πλανήτης, που προτάθηκε για πρώτη φορά το 2014, και εικάζεται ότι βρίσκεται στην πιο μακρινή τροχιά στο ηλιακό σύστημα. Βρίσκεται περίπου 700 φορές μακριά από τον Ήλιο από ό,τι η Γη. Image: Supplied ν
Με άλλα λόγια, αυτός ο νέος πλανήτης βρίσκεται σχεδόν 20 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι ο Πλούτωνας.
Δεδομένου ότι αυτός ο κρυμμένος πλανήτης μπορεί να βρίσκεται τόσο μακριά, η νέα μελέτη θεωρεί ότι είναι πιθανό να είναι ένας παγωμένος γίγαντας όπως ο Ουρανός ή ο Ποσειδώνας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η μόνη πιθανότητα για ζωή εκεί θα ήταν πιθανώς αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «εξτρεμοφίλος», δηλαδή μικροοργανισμοί που μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν σε απίστευτα σκληρές συνθήκες όπου οι περισσότερες μορφές ζωής θα πέθαιναν.
Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από τον υπέρυθρο αστρονομικό δορυφόρο (IRAS), που εκτοξεύθηκε το 1983, και τον AKARI, έναν ιαπωνικό δορυφόρο που πραγματοποίησε διαστημικές παρατηρήσεις μεταξύ 2006 και 2007.
Και οι δύο σάρωσαν ολόκληρο τον ουρανό για να πιάσουν υπέρυθρες ακτίνες από μακρινά αντικείμενα. Ωστόσο, το κλειδί ήταν το κενό 23 ετών μεταξύ των παρατηρήσεών τους, το οποίο επέτρεψε στους αστρονόμους να αναζητήσουν κάτι που κινείται αργά στον ουρανό.
Συγκρίνοντας τα δύο σύνολα δεδομένων από αυτούς τους διαστημικούς δορυφόρους, η διεθνής ομάδα μπόρεσε να εντοπίσει μακρινά διαστημικά σώματα που ταξίδευαν περίπου τρεις «λεπτές γωνίες» ανά έτος.
Η λεπτή γωνία χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για τη μέτρηση γωνιών στον ουρανό, όπως η απόσταση μεταξύ των αντικειμένων όταν κοιτάζουμε προς τα πάνω. Υπάρχουν 60 λεπτές γωνίες σε ένα μοίρα και 360 μοίρες σε έναν πλήρη κύκλο.
Η ύπαρξη του Πλανήτη Εννέα και η ισχυρή βαρύτητά του εξηγεί γιατί όλοι αυτοί οι κομήτες και οι μικροί νάνοι πλανήτες όπως ο Πλούτωνας συγκεντρώνονται και κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση χωρίς να απομακρύνονται.
Ο Πλανήτης Εννέα. στην αρχαιότητα ονομάζονταν Νιμπίρου από τους Σουμέριους οι οποίοι όμως πίστευαν ότι εκεί κατοικούσαν κάποιοι από τους θεούς τους, οι Ανουνάκι.
Σε κάθε περίπτωση, δικαιώθηκαν οι αστρονόμοι των Σουμερίων και των Βαβυλωνίων, που αν και δεν είχαν τα δικά μας σύγχρονα μέσα, γνώριζαν πολύ περισσότερα για το σύμπαν.
Δικαιώθηκε πάντως και ο Ζαχαρίας Ζίτσιν, ένας από τους μεγαλύτερους αρχαιολόγους–γλωσσολόγους, ο οποίος θεωρούσε δεδομένη την ύπαρξη του πλανήτη Χ με βάση τα όσα είχε αποκωδικοποιήσει από τις σουμεριακές γραφές. ν