Φεύγει η λιτότητα και έρχεται η πείνα…
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Youmagazine Newsroom
Η κυβέρνηση έβαλε τέλος στη λιτότητα, ανοίγοντας φαρδιά πλατιά την πόρτα της χώρας στην ανάπτυξη πείνα!
Έντβαρτ Μουνκ: Η κραυγή (1893). Εθνική Πινακοθήκη της Νορβηγίας, Όσλο. Image: Supplied
ν
ΜΕΤΑ τη λιτότητα, που ταλαιπώρησε τον ελληνικό λαό όλα αυτά τα χρόνια, έρχεται η πείνα. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν ειδικοί και μη, ύστερα από το Eurogroup της Δευτέρας 20 Φεβρουαρίου, όπου η κυβέρνηση συμφώνησε να δώσει «γη και ύδωρ» στους πιστωτές της χώρας, προκειμένου να κλείσει ο φαύλος κύκλος της δεύτερης αξιολόγησης. Τα κυριότερα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν –σε βάρος του ελληνικού λαού– περιλαμβάνουν:
-
Μείωση του αφορολόγητου.
-
Νέο μαχαίρι στις συντάξεις με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.
-
Νέους φόρους ύψους 3,6 δισ. ευρώ για το 2017 και 6,5 δισ. ευρώ από το 2018 και μετά (διασφάλιση πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ).
ν
Η συμφωνία της ήττας
Στο Eurogroup της Δευτέρας η κυβέρνηση ηττήθηκε κατά κράτος! Ήταν η δεύτερη μεγάλη ήττα της μετά τη Συμφωνία-Απόφαση της 12ης Ιουλίου 2015 όταν υπέγραψε τις «ρήτρες της ντροπής» για το χρέος.
Δυστυχώς, παρά τις ρητορικές κορόνες για «ανάπτυξη» και «τερματισμό της λιτότητας» ορισμένων κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων, «πέρασε» για άλλη μια φορά η σκληρή γραμμή του δίδυμου Σόιμπλε-Τόμσεν.
Έτσι, χωρίς να υπάρξει καμία πολιτική συμφωνία και προκειμένου να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις και να επιστρέψουν στην Αθήνα οι «θεσμοί», η κυβέρνηση δέχτηκε ευρύ ταπεινωτικό πλαίσιο με τις παρακάτω έξι δεσμεύσεις:
-
Την επαναβεβαίωση των δεσμεύσεων της ταπεινωτικής Συμφωνίας-Απόφασης της 12ης Ιουλίου 2015 (Μνημόνιο) ως προς το σύνολό της.
-
Τη συμμετοχή του ΔΝΤ με ολοκληρωμένο ρόλο (τεχνική βοήθεια-χρηματοδότηση).
-
Την επίτευξη πλεονάσματος ύψους 3,5% όχι μόνο για το 2018 αλλά και για όλα τα επόμενα χρόνια!!! (Σημ.: Πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μπορούν να πετύχουν μόνο βιομηχανικές χώρες όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ).
-
Την προ-νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων ύψους 2% επί του ΑΕΠ για την επίτευξη των πλεονασμάτων των ετών 2017-2018 (1,75% και 3,5% αντίστοιχα).
-
Την προ-νομοθέτηση προληπτικών μέτρων (περιγραφή) με «ρήτρα αιρεσιμότητας» για το 2018 και εντεύθεν, και
-
Τη θέσπιση διαρκούς Αυτόματου Δημοσιονομικού «Κόφτη» σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των Ν. 4270/2014 και 3689/2016 για μόνιμη δημοσιονομική εποπτεία και προσαρμογή.
ν
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Η προχθεσινή συμφωνία του Eurogroup (ενός μη θεσμικού οργάνου) είναι όχι μόνο ταπεινωτική για τη χώρα, αλλά θα βυθίσει τον ελληνικό λαό σε μια άνευ προηγουμένου φτώχεια, τουλάχιστον σε περίοδο ειρήνης, που μέχρι τώρα έχουμε δει μόνο σε χώρες της Αφρικής. Άλλωστε τα συσσίτια στους δρόμους είναι πλέον καθημερινό γεγονός.
Η ελληνική οικονομία άρχισε να παίρνει την κατηφόρα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το 2008 τα σημάδια ήταν πλέον εμφανή και το 2010 η χώρα υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο. Είχαν προηγηθεί τριάντα χρόνια ξέφρενης σπατάλης και ληστείας του δημοσίου χρήματος.
Ακολούθησαν έξι χρόνια λιτότητας, με τη χώρα να αδυνατεί να σταθεί στα πόδια της εξαιτίας πολλών παραγόντων (π.χ. οι γνωστές παθογένειες του Δημοσίου, έλλειψη εκσυγχρονισμού κτλ.), κυρίως όμως επειδή είχε διαλυθεί κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Στα έξι αυτά χρόνια, φτωχοποιήθηκε το 22,7% του λαού, η ανεργία έφτασε το 24,5% και χάθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Παρ’ όλα αυτά, τα κόμματα που ψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ) ενδιαφέρονται μόνο για την παραμονή τους στην εξουσία και όχι για το πώς θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι πολιτικοί, επειδή η χώρα δεν μπορεί πλέον να δανείζεται από τις αγορές και οι Ευρωπαίοι δανειστές δίνουν χρήματα μόνο για να αποπληρωθούν προηγούμενα δάνεια, οι πολιτικοί λοιπόν για να διατηρήσουν το κομματικό-πελατειακό κράτος που τους αναδεικνύει στην εξουσία και για να εξαγοράσουν ψήφους με νέους διορισμούς, φορολογούν υπέρμετρα τους πολίτες, αδιαφορώντας αν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού οδηγούνται είτε στην καταστροφή είτε σε αναγκαστική εξορία.
Αυτό θυμίζει κάπως τον «πατερούλη» Στάλιν, ο οποίος, όταν διαπίστωσε ότι η παραγωγή της τότε ΕΣΣΔ δεν έφτανε για να τραφούν όλοι, αποφάσισε να οδηγηθούν στην Σιβηρία και στο θάνατο 10.000.000 Ρώσοι προκειμένου να μπορέσουν να ζήσουν οι υπόλοιποι.
Σήμερα δεν έχουμε εξορίες και Γκουλάγκ, έχουμε όμως «συμφωνία» και «πρόγραμμα». Και ο κόσμος, σαν χαζός, κάθεται και περιμένει να έρθει –ως άλλος Μεσσίας– η «ανάπτυξη».
Τον Ιανουάριο του 2017 είχαμε ρεκόρ 16ετίας στις απώλειας θέσεων εργασίας . Σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», σημειώθηκαν 29.817 περισσότερες απολύσεις σε σχέση με τις προσλήψεις. Πρόκειται για τον χειρότερο Ιανουάριο από άποψη απώλειας θέσεων εργασίας από το 2001.
Πέρα από τους επίτηδες ακαταλαβίστικους τεχνικούς όρους (διαπραγμάτευση, ποσοτική χαλάρωση, αντίμετρα, πολιτική συμφωνία κτλ.) και πέρα από το ποιος προπαγανδίζει τι, η ουσία είναι ότι τα κόμματα εξουσίας, επειδή δεν μπορούν να βρουν από αλλού χρήματα, ξεπουλάνε τη χώρα, ενώ γδύνουν και ακρωτηριάζουν τους μισούς Έλληνες πολίτες προκειμένου να συντηρήσουν τους άλλους μισούς (δημοσίους υπαλλήλους, κρατικοδίαιτους, συνταξιούχους κ.ά.) που αποτελούν την κύρια δεξαμενή των ψηφοφόρων τους. Όλα θυσία στο πάθος για εξουσία.
Τέρμα, λοιπόν, η λιτότητα – πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Η φτώχεια φεύγει και καταφθάνει ο λιμός…
ν
