Έρευνα: Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε τροχιά καταστροφής

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ  | Ενημ. 18/01/2025, 20:54

Posted by Youmagazine Staff

 

Η ανθρωπότητα έχει παγιδευτεί σε έναν «βρόχο καταστροφής», με τους ειδικούς να προειδοποιούν για τρομερές συνέπειες στο εγγύς μέλλον.

«Κάτω από το ποσοστό αντικατάστασης»: H ανησυχητική τάση που σαρώνει όλο τον κόσμο. Image: Supplied

v

ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ η ανθρωπότητα σε τροχιά καταστροφής; Ας δούμε ορισμένα δεδομένα: Ασύμφορη οικονομικά στέγη. Αύξηση του κόστους ζωής. Απρόσιτη εκπαίδευση. Καταναγκαστικοί εργοδότες. Υπερβολικό κόστος φύλαξης παιδιών. Έλλειψη ελπίδας για το μέλλον.  

Επιπλέον…

• Η παγκόσμια οικονομία είναι μια τεράστια φούσκα στο μέγεθος του Δία.

• Δεν υπάρχει μέρος του κόσμου, όπου να μην υπάρχουν πολεμικές συρράξεις και συγκρούσεις.

• Η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχίζεται, με τις θάλασσες και τους ωκεανούς να έχουν φτάσει στα όριά τους.

• Επικρατεί παγκοσμίως πολιτική αστάθεια, με τα καθεστώτα να γίνονται όλο και πιο αυταρχικά.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, όπου πρωταγωνιστεί η αβεβαιότητα, υπάρχει μια γενική απογοήτευση και αδιαθεσία, που εκφράζεται με πτώση των γεννήσεων.

Σε σημείο καμπής

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σημείο καμπής. Πολλές κυβερνήσεις έχουν σχεδιάσει πολιτικές για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, που κυμαίνονται από την επιβολή τεχνητών προγραμμάτων κοινοτικής διαβίωσης στις νεαρές οικογένειες έως την τιμωρία των ανύπαντρων γυναικών, αλλά αυτές οι πολιτικές απλώς επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Με δυο λόγια, απουσιάζουν η ελπίδα και η ευτυχία.

Τα περισσότερα ζευγάρια δεν θέλουν πάνω από ένα παιδιά και κάποια δεν κάνουν καθόλου.

Την εποχή των παππούδων μας, οι οικογένειες έκαναν τρία, τέσσερα ή και πέντε παιδιά.

Δείτε στο YouTube το βίντεο που ακολουθεί:
ν

ν

Ο 20ός αιώνας ξεκίνησε με μια πληθυσμιακή έκρηξη. Η μεσαία τάξη διευρύνθηκε και «κατακυρίευσε τη Γη». Η υγεία, η στέγαση και τα εισοδήματα βελτιώνονταν συνεχώς. Δεν υπήρχε έλεγχος των γεννήσεων και όπου υπήρχε ήταν τυχαίος και συχνά επικίνδυνος.

Ο 21ος αιώνας ξεκίνησε διαφορετικά. Έχουμε επιστροφή της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας, όπως περίπου ήταν στα μέσα του 19ου αιώνα, εποχή που περιγράφει γλαφυρά ο Κάρολος Ντίκενς στο βιβλίο του “Μεγάλες προσδοκίες”. O ήρωας του μυθιστορήματος έχει έναν και μοναδικό στόχο – το πώς να πλουτίσει σε μια κοινωνία συστηματικών αποκλεισμών.

Με το έργο του αυτό ο Ντίκενς ήθελε να αποδείξει ότι η φτώχεια δεν συνιστά φυσική κατάσταση ή προϊόν προσωπικής ανικανότητας, αλλά το απαραγνώριστο χαρακτηριστικό ενός πανίσχυρου ταξικού καθεστώτος, που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την πίστη του στην ανισομέρεια και την ανισότητα. 

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Ακόμη χειρότερα. Η οικονομική ανισότητα επιστρέφει στις μεσαιωνικές φεουδαρχικές αναλογίες. Τα έξοδα υγείας, στέγασης και διατροφής εκτινάσσονται στα ύψη. Και ο έλεγχος των γεννήσεων είναι συχνά η άμεση αντίδραση των ζευγαριών.
ν

Σκηνή από την προφητική ταινία του 2006 “Τα παιδιά των ανθρώπων”. Σε έναν χαοτικό κόσμο στον οποίο οι γυναίκες έχουν γίνει στείρες, μια πρώην ακτιβίστρια συμφωνεί να βοηθήσει στη μεταφορά μιας εγκύου σε ένα καταφύγιο. Image: Supplied
ν

«Υπάρχει μια εντελώς απροσδόκητη επιτάχυνση της ήδη υπάρχουσας υπογεννητικότητας, λίγο πολύ σε όλο τον κόσμο», λέει ο πολιτικός οικονομολόγος του American Enterprise Institute, Nicholas Eberstadt.

»Δεν είναι απίθανο ο κόσμος να έχει ήδη πέσει σε πλανητική κλίμακα κάτω από το επίπεδο τεκνοποίησης που είναι απαραίτητο για τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα του πληθυσμού.

»Αυτή τη στιγμή δεν είναι ορατό, αλλά αν δεν συμβαίνει ήδη, θα συμβεί πολύ νωρίτερα από ό,τι περιμένουν οι άνθρωποι».
v

Οι γεννήσεις μειώνονται σχεδόν παντού. Image: Pixabay
v

Στο Μεξικό, η τάση είναι λιγότερο από ένα παιδί ανά γυναίκα σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Η Ταϊλάνδη βρίσκεται σε αναλογία ένα προς ένα.

Στην Ιαπωνία υπάρχει ήδη δημογραφική κρίση.

Στην Ελλάδα η υπογεννητικότητα είναι μάστιγα, με 1,43 γεννήσεις ανά γυναίκα (2022).

«Χρειάζεστε λίγο πάνω από δύο παιδιά για μακροπρόθεσμη σταθερότητα του πληθυσμού», λέει ο Έμπερσταντ.

«Όχι μόνο δύο, αλλά λίγο παραπάνω, γιατί δεν επιβιώνουν όλοι μέχρι τα χρόνια της τεκνοποίησης».

Ακόμη και οι πολυπληθέστερες χώρες του κόσμου –η Ινδία και η Κίνα– βρίσκονται κάτω από το ποσοστό αντικατάστασης του πληθυσμού.

Είναι μια δραματική αλλαγή που δημιουργήθηκε μέσα σε μια γενιά. (Βλ. σχετικό πίνακα του ΟΗΕ).

Η αρχή της παρακμής

«Είναι εντυπωσιακό όταν κάνεις ένα βήμα πίσω και κοιτάς τον 20ο αιώνα», λέει ο Έμπερσταντ.

«Ξεκίνησε με περίπου 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη και τελείωσε με 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που είναι ένα τεράστιο άλμα».

Μόνο ο πλούτος που δημιουργήθηκε από αυτή την αύξηση των νέων φορολογουμένων παρήγαγε την επιστημονική καινοτομία που απαιτείται για τη διατροφή και τη φροντίδα του αυξανόμενου πληθυσμού. Η υγεία βελτιώθηκε σε μεγάλο βαθμό, περισσότερες μητέρες επιζούσαν του τοκετού, ενώ μειώθηκε η παιδική θνησιμότητα,

Το προσδόκιμο ζωής διπλασιάστηκε.

Αλλά αυτή η ανάπτυξη κράτησε μόνο μια γενιά.

Αυτή η γενιά –η γενιά των μπέιμπι μπούμερς– έζησε τόσο πολύ και ήταν τόσο παραγωγική όσο δύο. Η σύγχρονη παγκόσμια οικονομία, η κοινωνία και οι προσδοκίες χτίστηκαν από αυτή τη γενιά.
ν

Στην Ιαπωνία το 42% των γυναικών είναι άτεκνες. Ο κόσμος οδεύει προς ερήμωση του πληθυσμού. Image: Supplied

ν

Έρχονται παράξενες μέρες

Όταν αυτή η γενιά φύγει τελείως, τα πάντα θα καταρρεύσουν. Και αυτό θα έχει συντριπτικές επιπτώσεις για τα μελλοντικά οικονομικά, τη βιομηχανία, την άμυνα και τις κυβερνήσεις.

• Τα σπίτια θα αδειάσουν και η σημερινή κρίση κατοικίας θα μεταβληθεί σε πλεόνασμα. Οι τιμές γης θα πέσουν κατακόρυφα.

• Οι εργοδότες θα πρέπει να καταβάλλουν όλο και υψηλότερους μισθούς για να ελκύσουν τους λιγοστούς εργαζόμενους.

• Η δεξαμενή φορολογουμένων θα αδειάσει και δεν θα είναι πλέον δυνατή η με καθυστερήσεις συνταξιοδότηση των ηλικιωμένων.

Τα επόμενα χρόνια θα είναι εντελώς διαφορετικά.

• Θα χρειαστεί να γίνουν αλλαγές στην πολιτική.

• Θα χρειαστεί να γίνουν αλλαγές στην οικονομία.

• Θα χρειαστεί να γίνουν αλλαγές στην κοινωνία.

Το ερώτημα είναι: ποιος θα τις κάνει;

«Γνωρίζουμε αρκετά για το πώς θα εξελιχθούν οι πληθυσμιακές τάσεις τις επόμενες δύο δεκαετίες, καθώς όλοι όσοι θα μπουν στην  παραγωγή το 2040 έχουν ήδη γεννηθεί», λέει ο Έμπερσταντ.

Και προσθέτει: «Θα πρέπει να προετοιμαστούμε για κοσμογονικές αλλαγές. Ο κόσμος όπως τον ξέραμε, έχει τελειώσει. Και δεν θα είναι όλα μέλι και ζάχαρη».

Όπως προβλέπει, κάποια από τις νέες γενιές που υπάρχουν σήμερα (γενιά X, millennials, γενιά Ζ, γενιά Άλφα) δεν θα προλάβει να καθίσει στις μουσικές καρέκλες.

Δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει την συνταξιοδότησή της.

O Έμπερσταντ ελπίζει ότι θα υπάρξουν ελεήμονες πολιτικοί που θα φροντίσουν αυτή τη γενιά και δεν θα την αφήσουν να πεθάνει.
ν

 

---