Η Μέρκελ καλεί για συστάσεις τον Μητσοτάκη στο Βερολίνο

Κατηγορία Ελλάδα, Οικονομία

ΠΟΛΙΤΙΚΗ/ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Από τον Κώστα Αλεξανδρόπουλο

 

Τι θα κάνει ο Μητσοτάκης στο Βερολίνο. Οι απολύσεις στη Deutsche Bank και η παραπαίουσα γερμανική οικονομία.

• Το πάθημα των Γερμανών από την Ελβετία.

Η ηγέτιδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Image: News Media

ν

«ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ» να επισκεφθεί το Βερολίνο δέχτηκε ο νέος πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στο πλαίσιο τηλεφωνικής συνομιλίας που είχαν σήμερα το πρωί, όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.

Η ακριβής ημερομηνία θα καθοριστεί τις προσεχείς ημέρες, θα γίνει πάντως μετά τις 20 Αυγούστου.

Για συμβολικούς λόγους, το πρώτο του ταξίδι ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα το κάνει στην Κύπρο. Ο κ. Μητσοτάκης θα επισκεφτεί το νησί της Αφροδίτης το διήμερο 29-30 Ιουλίου. Ταξίδι συμβολικό, γιατί στην πράξη η Ελλάδα δεν μπορεί –δυστυχώς– να υπερασπιστεί την Κύπρο απέναντι στην τουρκική βουλιμία.

Καλώντας τον κ. Μητσοτάκη στο Βερολίνο, η Γερμανίδα καγκελάριος σκοπεύει να του θυμίσει μερικά πράγματα:

α) Ότι “Deutschland Deutschland über alles”.

β) Ότι η Ελλάδα έχει κατακτηθεί από τη Γερμανία, κατάσταση που έχουν αποδεχτεί οι τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις (Γιώργου Παπανδρέου, Σαμαρά-Βενιζέλου, Αλέξη Τσίπρα) υπογράφοντας αντίστοιχα Σύμφωνα Κατοχής (Μνημόνια). Η τελευταία μάλιστα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, υπέγραψε σύμφωνο παραχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και παράδοσης ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας στη Γερμανία για 99 χρόνια (Υπερταμείο).

γ) Ότι πρέπει να συνεχίσει την υπερφορολόγηση του ελληνικού λαού, πετυχαίνοντας πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060, και να στέλνει τα χρήματα στη Γερμανία όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Ενδεικτικά, το 2018 συγκεντρώθηκαν από φόρους 13 δισ. ευρώ (υπερπλεόνασμα). Από τα χρήματα αυτά μεγάλο μέρος πήγε στα γερμανικά ταμεία, κι ένα μέρος έμεινε εδώ στην Ελλάδα για τις στοιχειώδεις ανάγκες της γενικής κυβέρνησης.

Η Μέρκελ θα πει στον Μητσοτάκη ότι πρέπει να καταβάλλει κάθε χρόνο ανελιπώς τα ποσά που έχουν συμφωνηθεί, τα οποία μπορεί να είναι μικρά, τα έχει όμως ανάγκη η Γερμανία.

Η Μέρκελ οφείλει να κάνει αυτές τις συστάσεις στον νέο πρωθυπουργό, γιατί καμιά φορά η άνοδος στην εξουσία τυφλώνει και ο κάτοχός της αισθάνεται παντοδύναμος, ξεχνώντας ότι είναι εξαρτημένος και υποτελής.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει βέβαια πει ότι θα σεβαστεί πλήρως όλες τις δεσμεύσεις και τις υπογραφές Τσίπρα (ακόμη και την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών), όμως ένα τράβηγμα του αυτιού πού και πού από την γερμανική καγκελαρία δεν βλάπτει για να του το υπενθυμίζει.

Έτσι κι αλλιώς, η ελληνική κυβέρνηση είναι καθαρά διακοσμητική, αφού οι ουσιαστικές αποφάσεις λαμβάνονται στο Βερολίνο ή στην Ουάσιγκτον.
ν

ΟΔΥΝΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εδώ και μια δεκαετία, την Ελλάδα την κυβερνούν οι Γερμανοί. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει και καμιά απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί χωρίς την άδεια και την έγκριση του Βερολίνου (μέσω των Βρυξελλών). Τώρα, εάν εμείς, κάνοντας την ανάγκη (ή μάλλον την αδυναμία μας) φιλότιμο, αποκαλούμε τους κατακτητές «θεσμούς» και την υποδούλωσή μας στη Γερμανία «συμμετοχή στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια», είναι ένα δικαίωμα που κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει.

Μπορούμε να αποκαλούμε τους κατακτητές μας με όποιο όνομα θέλουμε. Μπορούμε να τους λέμε ακόμα και «φίλους».

Όπως, όμως, και να το δει κανείς, η ουσία είναι ότι η Ελλάδα, έχοντας απολέσει την εθνική της κυριαρχία και το εθνικό της νόμισμα και έχοντας υποθηκεύσει την περιουσία του Δημοσίου για 99 χρόνια στο Υπερταμείο έως το 2115, δεν έχει καμία προοπτική ανάπτυξης και προκοπής, καθώς έως τότε (τουλάχιστον έως το 2080) όλα τα χρήματα της χώρας θα πηγαίνουν για την απόσβεση του ελληνικού χρέους προς τους «Ευρωπαίους εταίρους» μας, δηλαδή τους Γερμανούς.

Και δεν είμαστε μόνο εμείς∙ υπόδουλα στη Γερμανία είναι επίσης τα παιδιά μας, τα εγγόνια, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονά μας.

Εκτός κι αν πέσει κάποιος ευμεγέθης μετεωρίτης στο χώρο όπου βρίσκεται η Γερμανία και την εξαλείψει από τον χάρτη.
ν

Η ΠΑΡΑΠΑΙΟΥΣΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Αλλά μέχρι να γίνει αυτή η ωραία ιδέα πραγματικότητα (γιατί εκτός από εμάς θα ελευθέρωνε και τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης), είναι πολύ πιθανό να γκρεμιστεί η ίδια η Γερμανία, όπως και η παγίδα της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» που έφτιαξε για να αιχμαλωτίσει τα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς τον τελευταίο καιρό η οικονομία της (όπως και η ίδια η Μέρκελ) δεν αισθάνεται πολύ καλά.

Η περίφημη Deutsche Bank ανακοίνωσε την Κυριακή την απόλυση 18.000 εργαζομένων. Τη Δευτέρα 8 Ιουλίου, οι εργαζόμενοι στα παραρτήματα της τράπεζας στο Σύδνεϋ, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη έλαβαν στις 11:00 το πρωί από έναν λευκό φάκελο που έγραφε ότι πρέπει να αδειάσουν αμέσως το γραφείο τους, να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Πολλοί ξέσπασαν σε δάκρυα.
ν

Η ανακοίνωση της απόλυσης 18.000 εργαζομένων από την Deutsche Bank έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Image: Supplied
ν

Η κίνηση αυτή απελπισίας έγινε από την τράπεζα με σκοπό να εξοικονομηθούν 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να ξεφορτωθεί ανεπιθύμητα περιουσιακά στοιχεία, με την αξία των στοιχείων σταθμισμένων αναλόγως των κινδύνων να φθάνει τα 74 δισεκατομμύρια ευρώ!

Η Deutsche Bank έχει πάνω από 90.000 εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους απέλυσε το 20%.
ν

Εργαζόμενοι εξέρχονται από τα κεντρικά γραφεία της Deutsche Bank στο Μανχάταν με τους λευκούς φακέλους της απόλυσής τους ανά χείρας. Image: AFP. Πηγή: Supplied
ν

Ένας εργαζόμενος στη Deutsche Bank της Νέας Υόρκης εγκαταλείπει το κτίριο της τράπεζας στην Γουόλ Στριτ 60, κρατώντας στα χέρια του τον λευκό φάκελο της απόλυσής του. Image: Supplied
ν

Εργαζόμενος εγκαταλείπει τα γραφεία της Deutsche Bank στο Λονδίνο. Image: Supplied
ν

Κάποιες εργαζόμενες, εκτός από τα υπάρχοντά τους, πήραν μαζί τους και τα φυτά που είχαν στο γραφείο τους, αποχωρώντας από τα κεντρικά γραφεία της Deutsche Bank στο Μανχάταν. Image: Supplied
ν

Μέσα σε δύο ημέρες η τιμή της μετοχής της Deutsche Bank έπεσε κατά 10%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια, ενώ πολλοί φοβούνται ότι θα δημιουργηθεί ένα ντόμινο α-λα Lehman Brothers.

Η απόφαση αυτή της Deutsche Bank μπορεί να ήταν κεραυνός εν αιθρία, είναι όμως αποτέλεσμα ορισμένων σύνθετων γεγονότων που συνέβησαν τους τελευταίους μήνες.
ν

ν

Ας δούμε πρώτα το γενικό πλαίσιο. Μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης υποτάχθηκαν στη Γερμανία και καταργώντας τα εθνικά νομίσματά τους υιοθέτησαν το γερμανικό μάρκο (που μετονομάστηκε σε «ευρώ») πιστεύοντας αφελώς ότι έτσι ισχυροποιούν τις οικονομίες τους.

Ιστορικά, όταν ένα κράτος κατακτά ένα άλλο, το κάνει για να το ληστέψει ή για να το ξεφορτωθεί ως ανταγωνιστή. Αυτό έκανε και η Γερμανία.

Επέβαλε σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη την περίφημη λιτότητα, παρεμποδίζοντας κάθε οικονομική ανάπτυξη, κλείνοντας βιομηχανίες και επιχειρήσεις ώστε να παραμείνουν στη διεθνή αγορά ανταγωνιστικά μόνο τα γερμανικά προϊόντα.

Έπεισε τις διάφορες χώρες να στραφούν κατά του εαυτού τους, δίνοντάς τους χρήματα. Όταν όμως ήρθε η ώρα να πάρει αυτά τα χρήματα πίσω, τα φτωχευμένα και υπερχρεωμένα κράτη δεν μπορούσαν να τα επιστρέψουν. Αντίθετα είχαν ανάγκη και άλλων χρημάτων.

Μπορεί να το έκαναν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως τώρα οι Γερμανοί δεν μπορούν να φτιάξουν στρατόπεδα εξόντωσης με κρεματόρια και θαλάμους αερίων για να στείλουν μαζικά στο θάνατο όσους Ευρωπαίους είναι γέροι, ανήμποροι ή φτωχοί, άρα οικονομικά ασύμφοροι, υπό τους ήχους μάλιστα του Ύμνου της Χαράς του Μπετόβεν ως λαός πολιτισμένος που είναι. Δυστυχώς για τους Γερμανούς, η εποχή μας δεν επιτρέπει τέτοιες δραστικές λύσεις.

Επιπλέον ανακάλυψαν, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, ότι το να κατακτάς άλλα κράτη είναι κάποιες φορές περισσότερο ζημιογόνο παρά κερδοφόρο.

Μην μπορώντας να πάρουν άλλα χρήματα από τους λαούς της Ευρώπης, οι Γερμανοί είναι αναγκασμένοι να δίνουν από την τσέπη τους για να συντηρηθεί το μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η στρατιά των χιλιάδων γραφειοκρατών που υπηρετούν στις διάφορες κοινοτικές υπηρεσίες και στα γραφεία των Βρυξελλών ή του Στρασβούργου.

Προσθέστε τους πεμπτοφαλαγγίτες, τους προπαγανδιστές δημοσιογράφους, τα μέσα ενημέρωσης και τους εξαγορασμένους πολιτικούς σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Το ουσιώδες όμως είναι ότι, από οικονομικής άποψης, η ΕΕ είναι ένα κλειστό κύκλωμα, μια κλειστή αγορά, αφού όλες οι χώρες που την αποτελούν συναλλάσσονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας το γερμανικό μάρκο (ευρώ), πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να παραχθεί νέος πλούτος. Διότι η ΕΕ δεν είναι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, αλλά ανόμοια κράτη που υποτάχθηκαν στη Γερμανία.
ν

Η ανεργία στις χώρες της Ευρωπαϊκή Ένωσης τον Ιανουάριο του 2012. Παρατηρήστε ότι μόνο η Γερμανία (στο κέντρο του χάρτη) έχει ανεργία κάτω του 6%. Σήμερα, με την καταλήστευση των άλλων λαών της Ευρώπης, η Γερμανία έριξε και άλλο το ποσοστό της ανεργίας στο 3,1% τον Μάιο του 2019. Πηγή: Eurostat
ν

Από τη σκοπιά αυτή η ΕΕ θυμίζει τις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης που για να μην «λερώσουν» το γαλάζιο αίμα τους, παντρεύονταν μεταξύ τους, ετεροθαλή αδέλφια, θείοι με ανιψιές, ξαδέλφια με ξαδέλφια, με αποτέλεσμα να γεννιούνται παιδιά με νοητική υστέρηση και μογγολισμό. Μέχρι σήμερα, σε όλες τις βασιλικές οικογένειες της γηραιάς ηπείρου κυλά στις φλέβες αίμα γερμανικό, μηδέ της βρετανικής βασιλικής οικογένειας εξαιρουμένης.

Το ίδιο και η ευρωπαϊκή οικονομία – δεν μπορεί να γεννήσει και να αναπαράγει νέο πλούτο. Το μόνο που της μένει είναι η παρακμή.
ν

ΤΟ ΣΠΙΡΑΛ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε το σπιράλ θανάτου της γερμανικής οικονομίας. Όπως είπαμε, το μάρκο-ευρώ δεν μπορεί να δημιουργήσει νέο χρήμα, δηλαδή να προσελκύσει, λόγω της ακρίβειας του, επενδύσεις άρα και νέες θέσεις εργασίας. Σαν αποτέλεσμα, σχεδόν όλοι οι λαοί της Ευρώπης έχουν φτωχοποιηθεί, υποφέρουν από την φορολογική αφαίμαξη που έχει επιβάλλει το Βερολίνο, ενώ η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Συνολικά, τον Νοέμβριο του 2018 υπήρχαν 16.491 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 13.040 εκατομμύρια άνεργοι στην ευρωζώνη.

Επιπρόσθετα, σε αυτό το σπιράλ θανάτου προστέθηκε το Brexit. Αυτό πρακτικά σημαίνει απώλεια 14,5 δισ. ευρώ το χρόνο από τα κοινοτικά (γερμανικά) ταμεία, όσα δηλαδή έδινε κάθε χρόνο η Βρετανία ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η συμμορία Βερολίνου-Βρυξελλών υπολόγιζε να εισπράξει 190 δισ. ευρώ, ως «αποζημίωση» από την έξοδο της Βρετανία από την ΕΕ. Αυτό αποδεικνύεται όνειρο θερινής νυκτός. Οι Βρετανοί σκοπεύουν να φύγουν χωρίς συμφωνία, που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να δώσουν ούτε μια δεκάρα στους Γερμανούς.

Στην απελπισία τους, οι γκάνγκστερς του Βερολίνου και των Βρυξελλών αναζήτησαν ένα νέο θύμα για να το ληστέψουν, και το θύμα αυτό ήταν –για κακή τους τύχη– η Ελβετία!

Οι γκάνγκστερς «ανακάλυψαν» ξαφνικά ότι οι μετοχές των ελβετικών εταιρειών είναι εισηγμένες στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Είπαν λοιπόν στους Ελβετούς ότι αυτό συνιστά «προνομιακή μεταχείριση», εφόσον η Ελβετία δεν είναι μέλος της ΕΕ, κι ότι αν ήθελαν οι Ελβετοί να συνεχίσουν οι μετοχές τους να διαπραγματεύονται στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, έπρεπε να καταβάλλουν μια αποζημίωση μερικών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ!
ν

Το ελβετικό χρηματιστήριο SIX της Ζυρίχης. Image: Supplied
ν

Οι Ελβετοί, όμως, είναι ίσως ο μοναδικός ξύπνιος λαός της Ευρώπης. Απέναντι στον εκβιασμό του Βερολίνου, απάντησαν με μια κίνηση: τη Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019 πήραν όλες τις μετοχές τους από τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια και έφυγαν!

Δεν κάθισαν να αναλωθούν σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις, όπως οι Βρετανοί, για να καταλήξουν σε μια συμφωνία. Σηκώθηκαν και έφυγαν, διότι δεν αρχίζεις συνομιλίες με καθάρματα και γκάνγκστερς, όσο ισχυροί κι αν φαίνεται ότι είναι.

Βεβαίως οι Ελβετοί έχουν το δικό τους νόμισμα, το ελβετικό φράγκο, που είναι 30% πιο ισχυρό από το γερμανικό ευρώ και 25% πιο ισχυρό από το αμερικάνικο δολάριο.

Έτσι, οι Γερμανοί πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Διότι έχασαν ακόμη και τα χρήματα που έπαιρναν από τη διαπραγμάτευση των ελβετικών μετοχών στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια.
ν

Το ελβετικό φράγκο είναι 30% πιο ισχυρό από το γερμανικό ευρώ και 25% πιο ισχυρό από το αμερικάνικο δολάριο. Image: Stefan Wermuth/Bloomberg
ν

Σκορπώντας πανικό στην ΕΕ, οι Ελβετοί απέσυραν όλες τις μετοχές των 130 και πλέον φημισμένων εταιρειών τους, που πλέον θα διαπραγματεύονται από το χρηματιστήριο της Ζυρίχης και τα υπόλοιπα χρηματιστήρια του κόσμου, όπως της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για εταιρείες κολοσσούς όπως η Roche, η Nestle, η Novartis, η Givaudan, η Omega, η TAG Heuer, η Rollex, η Swatch, η Tetra Pak, η UBS, η Glencore που μόνη της έχει ετήσια έσοδα 220 δισεκατομμύρια δολάρια, και η Mediterranean Shipping Company (MSC) που κατέχει ηγετική θέση στον χώρο της παγκόσμιας ναυτιλίας.

Συγκεκριμένα, ο όμιλος επιχειρήσεων της MSC έχει 480 γραφεία σε περισσότερες από 155 χώρες στον κόσμο, με 70.000 εργαζόμενους. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1970 από τον καπετάνιο Gianluigi Aponte με έδρα τη Γενεύη. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία στον κόσμο μετά την Maersk A/S της Δανίας.
ν

Πλοίο της ελβετικής MSC, της δεύτερης μεγαλύτερης ναυτιλιακής εταιρείας στον κόσμο, με εμπορευματοκιβώτια στην Αυστραλία. Μάιος 2015. Image: Wikimedia Commons
ν

Οι Ελβετοί επιπλέον απείλησαν –και θα το πράξουν– ότι από 1ης Ιανουαρίου 2020 θα διακόψουν κάθε πολιτική, εμπορική ή άλλη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως το έθεσε προ ημερών ο Luca Cirigliano, επικεφαλής του Διεθνούς Τμήματος των Εργατικών Συνδικάτων της Ελβετικής Συνομοσπονδίας: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει τρελαθεί. Παίζει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει μια νέα οικονομική κρίση στην ίδια την καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Η Γερμανία δεν είναι πια η ατμομηχανή που σύρει την ευρωπαϊκή οικονομία. Είναι μάλλον μια θνήσκουσα σαρανταποδαρούσα που αγωνίζεται να επιβιώσει. Μέχρι να την σπλαχνιστεί κάποιος και να την απαλλάξει από το μαρτύριο.

Σε αυτό το σπιράλ θανάτου, η Γερμανία συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη που είχαν την ατυχία να συνδέσουν τη μοίρα τους με τον γερμανικό αετό. Αυτό που θα ακολουθήσει θα έχει διαστάσεις τεκτονικού σεισμού και θα συμπαρασύρει και την Ελλάδα.
ν

 


Translate this post