Ταϊλάνδη – Επιτυχής η τελική προσπάθεια διάσωσης (vid)

Κατηγορία Κοινωνία

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ  Ενημ. 10:52 | 16:20

Youmagazine Newsroom

 

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η δύσκολη επιχείρηση διάσωσης και των άλλων 4 παιδιών και του προπονητή τους από την πλημμυρισμένη σπηλιά.

Αυτό που ξεκίνησε ως μια 45λεπτη άσκηση ποδηλασίας μετατράπηκε σε μια φρικτή περιπέτεια για τα 12 παιδιά και τον προπονητή τους. Πηγή: Facebook

 

ΜΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ όλου του κόσμου στραμμένα στη ζούγκλα της βόρειας Ταϊλάνδης, άρχισε η επιχείρηση διάσωσης των υπολοίπων τεσσάρων παιδιών και του προπονητή τους, η οποία, λίγο μετά τις δύο το μεσημέρι, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία..
Τα τελευταία τέσσερα παιδιά και ο προπονητής τους απεγκλωβίστηκαν από τη σπηλιά, με τον πλανήτη να παρακολουθεί συγκινημένος.
Στην πρώτη φάση της επιχείρησης, πήραν μέρος 13 ξένοι δύτες και 5 βατραχάνθρωποι των ειδικών δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού της Ταϊλάνδης.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επαναλαμβανόταν συνεχώς η παράκληση: «Προσευχηθείτε για την ασφαλή επιστροφή όλων».
«Οι 12 Αγριόχοιροι και ο προπονητής βγήκαν από το σπήλαιο και είναι ασφαλείς», ανέφερε με υπερηφάνεια στην επίσημη σελίδα της στο Facebook η ταϊλανδέζικη μονάδα SEAL.
ν


ν

Οκτώ από τα παιδιά διασώθηκαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων που διεξήχθησαν Κυριακή και Δευτέρα. Αφού απομακρύνθηκαν από τη σπηλιά, μεταφέρθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο νοσοκομείο της Τσιάνγκ Ράι με τους γιατρούς να δηλώνουν ότι είναι καλά στην υγεία τους, χωρίς πυρετό και σε πλήρη διαύγεια.
Ένα από τα οκτώ παιδιά παρουσίαζε φλεγμονή στους πνεύμονες, ενώ άλλο είχε χαμηλό καρδιακό ρυθμό, ωστόσο και τα δύο παρουσιάζουν βελτίωση.
Οι οικογένειες των τεσσάρων παιδιών που διασώθηκαν πρώτα, κατάφεραν να δουν τα παιδιά τους από ένα παράθυρο του νοσοκομείου.
Τα παιδιά που βρίσκονται σε καραντίνα προκειμένου να αποφύγουν μολύνσεις, θα μείνουν στο νοσοκομείο για επτά ημέρες.
ν

ν

Εφιάλτης χωρίς προηγούμενο

Αυτό που ξεκίνησε ως μια «ιεροτελεστία» για τους 12 Ταϊλανδούς μαθητές, ηλικίας μεταξύ 11 και 16 ετών, περιγράφηκε στη συνέχεια ως μια κατάσταση «χειρότερη από κάθε ταινία τρόμου που θα μπορούσατε να φανταστείτε».
Ακόμη και έμπειροι σπηλαιολόγοι και ορειβάτες δεν τολμούν να διεισδύσουν στο περιβόητο σύστημα σπηλαίων Ταμ Λουάνγκ. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα από υπόγειες στοές και σήραγγες που διαπερνούν σαν φλέβες το υπέδαφος της βόρειας Ταϊλάνδης, με σταλακτίτες, ολισθηρούς βράχους και γκρεμούς, τα πάντα βυθισμένα στο σκοτάδι και με υπόγεια ρέματα την περίοδο των βροχών.
Στην είσοδο της σπηλιάς μεγάλες πινακίδες προειδοποιούν για τους κινδύνους που απειλούν όποιον τολμήσει να μπει μέσα κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων.
Και όμως, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις, τα παιδιά μπήκαν μέσα την πιο επικίνδυνη εποχή του έτους, οδηγημένα σε μια «δοκιμασία θάρρους» από τον βοηθό προπονητή Εκαπόλ “Εκ” Τσανθαγουόνγκ.
ν

Ένα από τα αγόρια μεταφέρεται από το ασθενοφόρο στο ελικόπτερο που περιμένει με προορισμό το νοσοκομείο της Τσιανγκ Ράι. Image: Supplied
ν

Ο 25χρονος Εκαπόλ φρόντιζε ώστε τα αγόρια να ακολουθούν αυστηρά το πρόγραμμα ασκήσεων που περιλάμβανε μεταξύ άλλων ποδηλασία 45 λεπτών στους λόφους που περιβάλλουν το Μάε Σάι, όπου βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου.
Όπως δήλωσε στην Washington Post ο κανονικός προπονητής της ομάδας των Αγριόχοιρων, ο 37χρονος Νοπαράτ Καθαγουόνγκ, γνώριζε ότι ο Εκαπόλ θα έπαιρνε εκείνη μέρα την ομάδα για να κάνουν ποδηλασία.
Επειδή ο ίδιος έπρεπε να φύγει, είπε στον βοηθό του να πάρει μαζί του μερικά μεγαλύτερα παιδιά για να επιβλέπουν τα μικρότερα και ο ίδιος με το ποδήλατό του να βρίσκεται πίσω από αυτά για να ελέγχει όλη την ομάδα.
Στις 23 Ιουνίου η ομάδα ξεκίνησε για την άσκηση – 45 λεπτά από το σχολείο μέχρι το σπήλαιο και επιστροφή.
Μέχρι τις 7:00 το βράδυ, η ομάδα δεν είχε ακόμη επιστρέψει. Ο Νοπαράτ άρχισε να τηλεφωνεί στον Εκαπόλ, αλλά δεν πήρε καμία απάντηση. Τότε συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει ένα τρομερό λάθος με το να εμπιστευτεί την ομάδα στα χέρια του Εκαπόλ.
ν

Η ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου Μάε Σάι Πρασιτσάρτ στη βορειότερη περιοχή της επαρχίας Tσιανγκ Ράι. Image: Supplied
ν

Ο Νοπαράτ γύρισε εσπευσμένα πίσω και άρχισε να ψάχνει στην περιοχή της σπηλιάς. Γρήγορα εντόπισε στην είσοδο της σπηλιάς τα ποδήλατα, τα παπούτσια και τις τσάντες των παιδιών. Οι χειρότεροι φόβοι του ζωντάνεψαν και έγιναν εφιάλτης όταν τα νερά άρχισαν να κυλούν ορμητικά από το άνοιγμα της σπηλιάς στο εσωτερικό της.
Σήμανε γενικό συναγερμό, όμως η ομάδα ήταν αδύνατο να εντοπιστεί μέσα στο πλημμυρισμένο λαβυρινθώδες σπήλαιο.
Χρειάστηκε να έρθουν ειδικοί από το εξωτερικό. Τελικά δύο Βρετανοί δύτες εντόπισαν την ομάδα στις 2 Ιουλίου – 10 μέρες από την εξαφάνισή της. Βρισκόταν σε ένα ανάχωμα 10 τ.μ. τέσσερα χιλιόμετρα από την είσοδο της σπηλιάς, έχοντας μείνει όλες αυτές τις μέρες στο απόλυτο σκοτάδι, χωρίς φαγητό.
ν


ν

Άρχισε τότε μια επική προσπάθεια διάσωσης, με τη συμμετοχή ειδικών από διάφορα έθνη της γης, σε έναν αγώνα δρόμου με τη βροχή.
Έως τώρα έχουν σωθεί 8 παιδιά, που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο της επαρχίας Τσιανγκ Ράι, ένα από τα οποία σε κρίσιμη κατάσταση.
Στους γονείς και στους άλλους συγγενείς των παιδιών έχει απαγορευτεί κάθε προσέγγιση, για την αποφυγή λοιμώξεων του καταπονημένου οργανισμού των αγοριών.
Δύο –τυχερά– αγόρια που δεν μπήκαν μαζί με την υπόλοιπη ομάδα μέσα στο σπήλαιο, με τα ψευδώνυμα Queue και Kaan, είπαν στο ABC ότι όλα τα παιδιά αγαπούσαν τον βοηθό προπονητή σε βαθμό που του εμπιστεύονταν τη ζωή τους.
Όπως αποκάλυψαν τα δύο αγόρια, η ομάδα με τον βοηθό προπονητή είχε πάει κρυφά στο σπήλαιο άλλες τέσσερις φορές. Στόχος ήταν να καλύψουν σκαρφαλώνοντας μια απόσταση 2,5 χιλιομέτρων και να γράψουν τα ονόματά τους στους τοίχους της σπηλιάς, ως απόδειξη ότι είχαν ολοκληρώσει την αποστολή τους.
«Μπαίναμε στις περιόδους ξηρασίας. Ποτέ δεν θα μπαίναμε στη σπηλιά την περίοδο των βροχών».
«Ο Εκαπόλ μάς έδειχνε πώς να διώχνουμε το φόβο, ακόμη κι όταν οι φακοί μας έσβηναν και βρισκόμασταν στο σκοτάδι περιτριγυρισμένοι από νυχτερίδες».
ν

Ένα απόκοσμο μέρος

Δύο άλλα αγόρια με τα ονόματα Puwadet και Kittichoke που παίζουν στην ίδια ποδοσφαιρική ομάδα, ήταν επίσης τυχερά, καθώς αρνήθηκαν εκείνη τη μέρα να πάρουν μέρος στην έξτρα άσκηση της ποδηλασίας.
Δύο άλλα παιδιά 14 ετών, ο Kittichoke Konkaew και ο Nuttawut Takumsong ήταν με την υπόλοιπη ομάδα, αλλά αρνήθηκαν να μπουν στη σπηλιά, λέγοντας ότι δεν πρέπει να αψηφήσουν τις απαγορευτικές πινακίδες και προειδοποιήσεις.
Όπως είπε ο Konkaew, «ήμουν πολύ ανήσυχος, γιατί φοβόμουν ότι κάτι θα τους συμβεί. Η σπηλιά είναι ένα σκοτεινό και τρομακτικό μέρος. Δεν θα τολμούσα ποτέ να μπω μέσα».
ν

Διασώστες βαδίζουν προς την είσοδο της σπηλιάς μέσα στην οποία υπάρχουν πέντε ακόμη άνθρωποι που περιμένουν να σωθούν. Στην περιοχή άρχισε να βρέχει ξανά. Photo: ABC. Πηγή: Supplied
ν

Ο συντονιστής των αποστολών διάσωσης στα σπήλαια της χώρας, Anmar Mirza, ο οποίος έχει ασχοληθεί με διασώσεις εδώ και 30 χρόνια, δήλωσε στο CBS: «Δεν υπάρχει ταινία τρόμου που να μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς αυτό που νιώθεις όταν μπαίνεις στο σπήλαιο Ταμ Λουάνγκ».
ν

Κίνδυνος για μόνιμες βλάβες

Για τα αγόρια πάντως η τρομακτική δοκιμασία δεν έχει τελειώσει. Όπως αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής Sarb Johal του Κέντρου Φυσικών Καταστροφών της Νέας Ζηλανδίας, αυτό που έζησαν τα παιδιά μέσα στη σπηλιά, θα αφήσει ανεξίτηλα σημάδια πάνω τους.
«Για πολύ καιρό, τα παιδιά θα ζουν ξανά και ξανά αυτή την τρομακτική εμπειρία των 10 ημερών στο απόλυτο σκοτάδι, πράγμα που θα επηρεάσει τη ζωή και το μέλλον τους. Για να μην μιλήσουμε για τα αισθήματα ενοχής του προπονητή τους, παρ’ όλο που είναι σαφές ότι κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού θυσίασε την δική του φροντίδα, δίνοντας προτεραιότητα στην ευημερία των αγοριών.
»Εκτός από τον ψυχολογικό αποπροσανατολισμό, το γεγονός ότι έμειναν τόσες μέρες χωρίς φαγητό και χωρίς το φως του ήλιου, έχει επηρεάσει τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού τους που εξαρτώνται από τους κιρκαδικούς ρυθμούς. Θα πρέπει να περιμένουμε διαταραχές στον ύπνο, στην ορμονική λειτουργία, στο νευρικό σύστημα, στην τροφή και την πέψη, καθώς και αλλαγές στη λειτουργία του γαστρεντερικού τους συστήματος».
Εκτός από τα παιδιά, κίνδυνο διατρέχουν και οι διασώστες και οι δύτες που πήραν μέρος στις επιχειρήσεις διάσωσης, Θα χρειαστούν ψυχολογική υποστήριξη και φροντίδα για να ξεπεράσουν όσα βίωσαν διανύοντας ξανά και ξανά την χειρότερη διαδρομή που μπορεί να φανταστεί κανείς, που δεν διαφέρει σε τίποτε από την κόλαση.
ν

 


Translate this post