Τοπία της Γης σαν πίνακες ζωγραφικής – Pictorial

Κατηγορία ΘΕΜΑΤΑ, Pictorial

PICTORIAL

Posted by Youmagazine Staff

 

Η τοπογραφία της Γης μοιάζει με εκείνη ενός πίνακα αφηρημένης τέχνης όταν παρατηρείται από ψηλά και μέσα από διαφορετικά μήκη κύματος.

Εικόνα της Μεσογείου από το ASTER, το όργανο απεικόνισης του δορυφόρου Terra της NASA, που καταγράφει τη θερμοκρασία της Γης. Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied

ν

ΟΤΑΝ κοιτάζεις τον κόσμο από ψηλά, η τοπογραφία της Γης μετατρέπεται σε τοπιογραφία, δηλαδή σε πίνακες αφηρημένης ζωγραφικής όπου τα στοιχεία της ‒βουνά, κοιλάδες, πεδιάδες, δέντρα, θάλασσες, νησιά, ποτάμια και δάση‒ διευθετούνται σε μια «δεμένη» σύνθεση. Και φυσικά, όπως συμβαίνει με την κινέζικη ζωγραφική, ο άνθρωπος εξαφανίζεται.

Μια διαφορετική εικόνα της Γης ξεπροβάλλει μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Και ο θεατής, στα όρια της στερεοτυπικής, αναγλυφικής θέας και του στερεότυπου οράματος, ζει μια εμπειρία που συγκλονίζει, καταρρίπτοντας τις συμβάσεις χρήσεως της γης.

Στις 22 Απριλίου ήταν η 50ή επέτειος της Ημέρας της Γης, την οποία κανείς δεν γιόρτασε στον μολυσμένο από τον κορονοϊό πλανήτη. Μπροστά στη Γη είμαστε σαν μερμήγκια, όμως όλοι μαζί μπορούμε να την καταστρέψουμε και αυτό κάνουμε – με τις ασθένειες, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, τη ρύπανση των θαλασσών, την καταστροφή της φύσης και των ειδών της, την κατασπατάληση των πόρων της – και αν όλα αυτά δεν αρκούν, έχουμε τις πυρηνικές βόμβες.

Γι’ αυτό είναι μια καλή στιγμή να ρίξουμε μια ματιά στον όμορφο πλανήτη μας μέσα από τα μάτια του δορυφόρου Terra της NASA, ο οποίος ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1999 να παρακολουθεί το περιβάλλον και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Οι εικόνες λαμβάνονται μέσω του οργάνου ASTER (Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer). Το ASTER  συλλέγει δεδομένα σε διάφορα μήκη κύματος για να καταγράψει τις λεπτές μεταβολές στα ορυκτά του εδάφους, στη θερμοκρασία του νερού και στη θερμική δραστηριότητα στην επιφάνεια του πλανήτη.

Για παράδειγμα, παρατηρώντας το έδαφος με όργανα υπερύθρων, οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν τις αλλαγές στη θερμοκρασία της Γης και των συνεπειών του «πυρετού» της, όπως το λιώσιμο των πάγων. Το αποτέλεσμα είναι εικόνες υψηλής ανάλυσης της επιφάνειας της πλανήτη, όπου σύννεφα, πάγος, χώμα και νερό εμφανίζονται με σχεδόν εξωγήινα χρώματα.
ν

Δεν είναι πίνακας του Χουάν Μιρό, αλλά ο ποταμός Μισισιπής. Η εικόνα δείχνει την αλλαγή πορείας του ποταμού τα τελευταία 70 χρόνια. Το πράσινο χρώμα δείχνει την κοίτη του ποταμού σήμερα. Το κόκκινο χρώμα δείχνει τα κανάλια του ποταμού στο παρελθόν. Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied
ν

Το Νοέμβριο του 2019, η πυρκαγιά Kincade εξαπλώθηκε σε μεγάλο μέρος της κομητείας Σονόμα στην Καλιφόρνια. Το μοβ χρώμα δείχνει τις εκτάσεις που έχουν καεί. Οι εστίες που καίνε ακόμα εμφανίζονται ως κόκκινες κουκκίδες. Image: NASA / JPL-CALTECH. Πηγή: Supplied
ν

Αυτός ο πίνακας αφηρημένης τέχνης δείχνει τη σύγκρουση των τεκτονικών πλακών Αφρικής και Ευρασίας στο σύγχρονο Μαρόκο – μια σύγκρουση που μαίνεται εδώ και 80 εκατομμύρια χρόνια. Η σύγκρουση γέννησε την Οροσειρά του Άτλαντα, που εκτείνεται σε όλη την βορειοδυτική Αφρική, από το Μαρόκο μέχρι την Τυνησία, μέσω Αλγερίας. Ανάμεσα στις δύο πλάκες υπήρχε η θάλασσα της Τηθύος. Ονομάστηκε έτσι χάρη στην αρχαία ελληνική θεότητα των ωκεανών Τηθύς. Σημερινά υπολείμματα της Τηθύος είναι η Μεσόγειος και η Ερυθρά Θάλασσα. Η Τηθύς εξαφανίστηκε, και τα ορυκτά που έμειναν στη θέση της ‒ασβεστόλιθος, ψαμμίτης, πηλός και γύψος‒ αντανακλούν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, καθώς απορροφούν διαφορετικά μήκη κύματος φωτός. Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied
ν

Η πόλη Σουτσόου της Κίνας βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Γιανγκτσέ, ανάμεσα στο Ναντόνγκ και τη Σαγκάη, στις όχθες της Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας. Είναι ένα από τα κύρια οικονομικά κέντρα της χώρας. Αυτή η εικόνα συνδυάζει δορυφορικές εικόνες από τον δορυφόρο Landsat της NASA που τραβήχτηκαν το 1984 και μια εικόνα ASTER του 2015. Ο συνδυασμός δείχνει πώς μεγάλωσε η πόλη και από 900.000 κατοίκους το 1990 έφτασε το 2017 στα 5,3 εκατομμύρια. Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied
ν

Στο νησί που βρίσκεται κάτω δεξιά στην εικόνα, βρίσκεται το Ακρωτήριο Χορν (Cabo de Hornos), που ανήκει στο τμήμα της Γης του Πυρός που κατέχει η Χιλή. Αυτό είναι το τελευταίο άκρο της γης που βλέπουν οι εξερευνητές πριν κατευθυνθούν προς την Ανταρκτική. Το ακρωτήριο Χορν σηματοδοτεί το βορειότερο όριο του πορθμού του Ντρέικ (Drake’s Passage). Οι πρώτοι άνθρωποι ήρθαν εδώ το 8000 π.Χ. Το στενό ήταν για πολύ καιρό ένα σημαντικό ορόσημο στις θαλάσσιες μεταφορές για τα πλοία που μετέφεραν αγαθά σε όλο τον κόσμο. Τα νερά γύρω από το ακρωτήριο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων, των μεγάλων κυμάτων, των ισχυρών ρευμάτων και των παγόβουνων, τα οποία είχαν καταστήσει την περιοχή διαβόητη ως νεκροταφείο ναυτικών. Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied
ν

Αυτό το σκίτσο του κυρίου με τη χοντρή μύτη και το παπιγιόν βρίσκεται στην Οκάτα (Okata), μια μικρή πόλη 3.000 κατοίκων στη βόρεια Ιαπωνία. Το «πρόσωπο» σχηματίστηκε από την αποξήρανση της λίμνης Hachirogata και τη μετατροπή της σε χωράφια. Το νερό που έμεινε, σημειώνεται με χρώμα μοβ-μπλε. Η κωμόπολη και η λίμνη βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας (αριστερά). Image: NASA / METI / AIST. Πηγή: Supplied
ν

Αυτές οι ιαματικές πηγές με τα τυρκουάζ νερά βρίσκονται στην έρημο Ντανακίλ της Αιθιοπίας. Το Βύθισμα Ντανακίλ βρίσκεται στο Τρίγωνο Αφάρ και έχει έκταση 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα άγονου εδάφους που θυμίζει τον πλανήτη Άρη. Η περιοχή είναι γνωστή για τα ηφαίστεια της και την υπερβολική ζέστη, με θερμοκρασίες ημέρας που ξεπερνούν τους 50° Κελσίου. Αυτή η φωτογραφία προέρχεται από ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο “The Human Planet: Earth at the Dawn of the Anthropocene”. Image: National Geographic / George Steinmetz. Πηγή: Supplied
ν

 


Translate this post